ból gardła, bóle mięśni i stawów, zatkany nos, katar z płynną wydzieliną, gorączka, dreszcze, Objawy grypy u dziecka mogą bardzo gwałtownie narastać. Dotyczy to nie tylko grypy, ale też innych infekcji. „Dziecko, które rano było zdrowe, w południe może być chore, wieczorem ciężko chore, a nawet umierające. Reumatoidalne zapalenie stawów – badania i diagnostyka. Prawidłowa diagnostyka przy RZS ma przede wszystkim potwierdzić prawidłowe rozpoznanie i postawienie diagnozy, określić w jakiej fazie choroby jest pacjent i jaki jest stopień utraty zdolności motorycznych, oraz dać odpowiedź na temat, jak powinno wyglądać leczenie RZS. Zapalenie stawów Choroba zdarza się najczęściej latem, po przebytej infekcji górnych dróg oddechowych. Czym jest spowodowana, wyjaśnia lek. med. Jerzy Wassermann, specjalista chirurgii dziecięcej, ortopeda-traumatolog. Przyczyny Na zapalenie stawów chorują najczęściej chłopcy w wieku od 2 do 7 U dzieci w stawie biodrowym może wystąpić niespecyficzne „zwiewne zapalenie stawu biodrowego” (coxitis fugax). Nierzeżączkowe oraz grzybicze zapalenie stawów zazwyczaj dotyczy jednego stawu (u 50% kolanowego). W rzeżączkowym zapaleniu stawów mogą być zajęte stawy kolanowe, skokowe i nadgarstka. Zapalenie małych stawów rąk i Przed wprowadzeniem leków biologicznych tylko u nielicznej grupy dzieci najciężej chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) uzyskiwano zadowalającą poprawę. Nie osiągano jednak znaczącego postępu w zakresie poprawy jakości życia pacjentów. Nowe metody terapeutyczne zmieniły wyniki leczenia MIZS. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Fot.: JPC-PROD / Choroby stawów stanowią obecnie jedno z częściej występujących schorzeń. Mogą się rozwinąć w okresie dziecięcym, ale najczęściej pojawiają się w średnim wieku. W ich leczeniu ważną rolę odgrywa dieta i rehabilitacja. Wśród najczęściej występujących chorób stawów wymienia się reaktywne, reumatoidalne zapalenie stawów, spondyloartropatię i chorobę zwyrodnieniową stawów. Z kolei najczęstszą chorobę stawów wieku rozwojowego stanowi MIZS. Ten przewlekły proces zapalny uszkadza chrząstkę stawową, nasady kostne i powoduje powikłania pozastawowe. Choroby stawów u dzieci Najczęstszą chorobą stawów u dzieci jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS). Jest to heterogenna grupa chorób o nieznanej etiologii, w której objawy pojawiają się przed 16 rokiem życia w formie zapalenia stawów utrzymującego się powyżej 6 tygodni. W rozwoju choroby możliwy jest zarówno udział czynników genetycznych i środowiskowych, jak i zaburzeń immunologicznych. Przyjęta klasyfikacja MIZS obejmuje: zapalenie stawów o początku uogólnionym (układowym), zapalenie stawów o początku nielicznostawowym (skąpostawowe) – rozróżnia się jego postać przetrwałą i rozszerzającą się, zapalenie wielostawowe z obecnością lub też nieobecnością czynnika reumatoidalnego, łuszczycowe zapalenie stawów, zapalenie stawów z zapaleniem przyczepów ścięgien, inne zapalenia stawów niespełniające kryteriów wyżej przedstawionych rozpoznań lub posiadające cechy więcej niż jednego rozpoznania. Nieleczona lub poddana nieodpowiedniej terapii choroba niesie za sobą bardzo ciężkie powikłania, takie jak: zahamowanie wzrostu, zapalenie błony naczyniowej przedniego odcinka gałki ocznej, depresja, lęk, izolacja społeczna, szybko postępujący zanik mięśni, przykurcze w stawach i niepełnosprawność. Główne objawy tej choroby stawów stanowią: ograniczona ruchomość, wysięk, bolesność i trwały obrzęk chorego stawu, apatia, brak apetytu, spadek aktywności fizycznej, gorączka, zaburzenie chodu (kulawość), poranna sztywność stawów, splenomegalia, limfadenopatia oraz zajęcie układu oddechowego, przewodu pokarmowego, serca i układu krążenia. Leczenie MIZS opiera się na farmakoterapii. Stosuje się doustnie leki hamujące działanie układu odpornościowego – immunosupresyjne (kortykosteroidy), niesteroidowe leki przeciwzapalne, chlorochinę i iniekcje dostawowe ze sterydów. Ważną rolę odgrywa suplementacja witaminą D. Dieta powinna być bogata w wapń i białko. Pozytywne efekty przynosi rehabilitacja ruchowa i fizjoterapia. W ostateczności przeprowadza się synowektomię chemiczną lub radioizotopową. Niekiedy bywa potrzebna opieka psychologiczna. Choroby stawów – rodzaje Często występujące rodzaje choroby stawów stanowią: Reaktywne zapalenie stawów (ReA) Jest to choroba stawów znana też jako zespół Reitera. Pod nazwą tą kryje się współwystępowanie zapalenia stawów, zapalenia spojówek i zapalenia cewki moczowej, zazwyczaj poprzedzone zakażeniem przewodu pokarmowego lub dróg moczowych. To głównie choroba stawów kolanowych i skokowych. Rzadko dotyczy stawów palców dłoni. Etiologia zespołu jest niejasna. Objawy oczne i stawowe są wynikiem nadwrażliwości na toczące się zakażenie. Występuje częściej u mężczyzn w młodym wieku – około 20–30 roku życia. Leczenie zespołu Reitera obejmuje farmakoterapię. Stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i glikokortykosteroidy (GKS). Nie bez znaczenia pozostaje fizjoterapia. Chorobie towarzyszą takie objawy jak wędrujące bóle stawów, entezopatie i bóle krzyża, obrzęk palców, objawy o typie „łokcia tenisisty” i „łokcia golfisty”, zapalenie cewki moczowej i zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie szyjki macicy i przydatków, zapalenie jądra, najądrzy i prostaty, bóle brzucha i biegunka, zapalenie spojówek, tęczówki, błony naczyniowej, twardówki oraz owrzodzenia rogówki, trądzik i pęcherzykowe zmiany na dłoniach i stopach, zapalenia mięśnia serca z zaburzeniami przewodnictwa przedsionkowo-komorowego i restrykcyjna niewydolność oddechowa. Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) Jest to przewlekła układowa choroba tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, która charakteryzuje się zapaleniem stawów i powikłaniami narządowymi. Początek choroby przypada zazwyczaj na okres pomiędzy 40 a 55 rokiem życia i znacznie częściej występuje u kobiet. Na zapoczątkowanie procesu chorobowego mają wpływ predyspozycje genetyczne, czynniki środowiskowe, zakażenia wirusowe lub bakteryjne i zaburzenia immunologiczne. Choroba charakteryzuje się zapaleniem wielu stawów, degradacją chrząstki stawowej i kości oraz występowaniem zmian pozastawowych i powikłań układowych. W jej przebiegu pojawiają się objawy typowo stawowe (ból i sztywność poranna trwająca zwykle ponad godzinę, obrzęk, ograniczenie ruchomości, deformacja stawów) i pozastawowe: guzki reumatoidalne, miażdżyca, zawał i niewydolność serca, zapalenie osierdzia, kardiomiopatia, uszkodzenie zastawek serca, duszność, zmniejszona tolerancja wysiłku, owrzodzenie opuszek palców i skóry, zapalenie opłucnej, osteoporoza, zespół suchości, uczucie piasku lub ciała obcego pod powiekami, zespół kanału nadgarstka, anemia oraz powiększenie węzłów chłonnych i śledziony. Powszechne jest stosowanie farmakologii – leków modyfikujących przebieg choroby oraz przeciwbólowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych i glikokortykosteroidów. Leczenie niefarmakologiczne obejmuje dietę, fizykoterapię, ćwiczenia i zaopatrzenie ortopedyczne. Zobacz film: Operacja kręgosłupa z użyciem neuronawigacji. Źródło: 36,6 Bibliografia: 1. Smolewska E., Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów – obraz kliniczny i diagnostyka laboratoryjna, „Diagnosta laboratoryjny”, 2015, 2(38), s. 6–9. 2. Biernat-Kałuża K., Reaktywne zapalenie stawów jako interdyscyplinarny problem medyczny, „Acta Clinica”, 2001, 1(3), s. 222–230. 3. Szechiński J., Świerkot J., Reaktywne zapalenia stawów - problemy diagnostyczne i terapeutyczne, „Przewodnik Lekarski”, 2003, 6(6), s. 74–83. 4. Dobrzańska A., Ryżko J., Pediatria: podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego, Wrocław, Urban & Partner, 2005. 5. Smolewska E., Żuber Z., Aktualne cele, możliwości i perspektywy leczenia młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów w Polsce i na świecie, „Forum Reumatologiczne”, 2016, 2(1), s. 14–20. 6. Jura-Półtorak A., Olczyk K., Diagnostyka i ocena aktywności reumatoidalnego zapalenia stawów, „Journal of Laboratory Diagnostics”, 2011, 47(4), s. 431–438. Zapalenie stawów, to uciążliwa dolegliwość, która coraz częściej, dotyka młodych ludzi. Przewlekły ból, oraz liczne stany zapalne w obrębie stawów powodują, że wykonywanie codziennych obowiązków jest trudne, i wiąże się z ogromnym utrudnieniem. Czym jest zapalenie stawów, i w jaki sposób powstaje? Sprawdź najczęstsze problemy, które powodują te dolegliwości. Zapalenie stawów. Objawy i dolegliwości. Zapalenie stawów, to uciążliwość, która przede wszystkim, objawia się tkliwością, bólem oraz ograniczeniem wykonywania poniektórych ruchów. Najczęściej, objawia się ona u osób dorosłych, choć coraz częściej z problemem, borykają się też osoby młode, zdrowe, prowadzące aktywny tryb życia. Niestety, po dziś dzień, nie wiadomo, co jest główna przyczyną powstania zapalenia stawów. Prawdopodobnie, związane jest to z licznymi stanami zapalnymi, które powstają głownie podczas urazów. Kolejnym powodem, wystąpienia zapalenia stawów, jest przebyta infekcja wirusowa i bakteryjna, która atakuje mięśnie i układ nerwowy. Podczas infekcji, powstaje stan zapalny, a ten prowadzi do nieodwracalnych zmian w stawach, co skutkuje bólem i ograniczeniem wykonywania poszczególnych ruchów. Trzecim powodem, może być choroba genetyczna. Odziedziczenie genu HLA-DRB1 przez dzieci, zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia tego uciążliwego schorzenia. Choć są to przypuszczenia, nie oparte dowodami i badaniami medycznymi, lekarze są zgodni co do wystąpienia choroby u dzieci jak i osób dorosłych. Jak walczyć z zapaleniem stawów? Niestety, w chwili obecnej, nie ma skutecznej metody wyleczenia stawów. W przypadku leczenia, dolegliwość leczy się objawowo, stosując przede wszystkim leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. W razie konieczności, zaleca się zastosowanie okładów z wody i octu, aby zmniejszyć obrzęk i ból. Gdy w przebiegu zapalenia, na ręce czy nodze pojawi się obrzęk, w postaci niedużego zgrubienia, wyczuwalnego pod palcami, należy zastosować maść, która ma na celu zmniejszyć stan zapalny. Na złagodzenie bólu, pomoże również zimny okład i odpoczynek, w tym odciążenia miejsca, w którym pojawił się stan zapalny., Im więcej odpoczynku, tym lepiej, gdyż dolegliwości szybciej znikną. Jeśli podejrzewasz u siebie zapalenie stawów. Ciągle dolega Ci ból, osłabienie, zmęczenie i nie wiesz, jak złagodzić stan, skontaktuj się z lekarzem, który potwierdzi Twoje przypuszczenia, oraz wprowadzi odpowiednie leczenie, oparte na specjalnych lekach. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym lepiej, gdyż stan zapalny nie powiększy się i jest możliwy do wyleczenia, we wczesnych zmianach, które pojawiają się w obrębie stawu. Nie ufasz medycynie? Postaw na stare, sprawdzone metody leczenia. W walce z bólem i stanem zapalnym, pomoże CI babka lancetowata, napar z rumianku czy szałwii, które wykazują działania przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Obrzęk, zniwelujesz za pomocą okładów z octu, wymieszanego z zimną wodą. Tak regularnie stosowane leki, pomogą w walce z uciążliwą dolegliwością. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci to niezapalne zapalenie stawu i worka okołostawowego u dziecka po chorobie o etiologii infekcyjnej, w której nie ma czynnika zakaźnego w stawie i jego jamy. Choroba ta jest bardzo poważna pod względem objawów klinicznych i możliwych powikłań, dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi w czasie na wszelkie zmiany w stawach dziecka w celu terminowej diagnozy. Termin "reaktywne zapalenie stawów" został wprowadzony do literatury w 1969 r. Przez fińskich naukowców K. Akho i P. Avoneiom w odniesieniu do zapalenia stawów, które rozwinęło się po wcześniejszej infekcji iersiniosis. Oznaczało to, że w tym przypadku ani żywy czynnik sprawczy, ani jego antygeny nie występują w jamie stawowej. W kolejnych dziesięcioleciach w tkankach stawowych występują antygeny drobnoustrojów, z którymi rozwija się zapalenie stawów: Yersinia, Salmonella, Chlamydia. W wielu przypadkach izoluje się również mikroorganizmy zdolne do rozmnażania, na przykład w hodowli komórkowej. Pod tym względem pojęcie reaktywnego zapalenia stawów można stosować tylko z dużą ostrożnością. Niemniej jednak jest on powszechny w literaturze reumatologicznej i klasyfikacji chorób reumatycznych we wszystkich krajach. [1], [2], [3], [4] Epidemiologia reaktywnego zapalenia stawów sugeruje, że częstość występowania wzrosła w ciągu ostatniej dekady. Ponad 75% przypadków wiąże się z czynnikami genetycznymi, które podkreślają rolę dziedziczności. W częstości występowania występuje pewna różnica między dziećmi w różnym wieku. W przypadku dzieci w wieku przedszkolnym za przyczynę uważa się infekcję jelitową u dzieci w wieku wczesnoszkolnym, główną przyczyną jest ARD, au dzieci dorastających - zakażenie układu moczowo-płciowego. Częstotliwość reaktywnego zapalenia stawów w strukturze chorób reumatycznych w różnych krajach wynosi 8,6-41,1%. W strukturze chorób reumatycznych u dzieci poniżej 14 roku życia reaktywne zapalenie stawów wynosi 57,5%, u nastolatków - 41,8%. Wśród pacjentów poradni reumatologicznych dla dzieci w USA, Anglii i Kanadzie częstotliwość reaktywnego zapalenia stawów wynosi od 8,6 do 41,1%. Częstotliwość wykrywania reaktywnego zapalenia stawów zależy od możliwości diagnostycznych i podejścia do diagnozy kryteriów choroby. W Stanach Zjednoczonych dzieci z kompletnym i niepełnym zespołem Reitera i prawdopodobnym reaktywnym zapaleniem stawów zostaną włączone do grupy pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów. W Wielkiej Brytanii reaktywne zapalenie stawów obejmuje tylko dzieci z całkowitą chorobą Reitera simltomokompleksom. Badania epidemiologiczne przeprowadzone pod koniec lat 80. Wykazały, że reaktywne zapalenie stawów rozwija się w 1% przypadków u pacjentów z zakażeniem układu moczowo-płciowego; w 2% przypadków - u pacjentów z procesem zakaźnym spowodowanym przez Shigellę i Campylobacter; w 3,2% - Salmonella; w 33% - Yersinia. Do końca XX wieku najczęstszą przyczyną rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci była infekcja iersinioznaya. W ostatniej dekadzie, w pandemii infekcji chlamydiami na świecie, reaktywne zapalenie stawów związane z infekcją chlamydią zaczęło dominować w strukturze reaktywnego zapalenia stawów. Częstość występowania reaktywnego zapalenia stawów odzwierciedla również występowanie H27 B27 w populacji oraz udział zakaźnego procesu wywołanego przez "zrtritogenne" mikroorganizmy. [5], [6], [7], [8] Wśród najpilniejsze problemy Rheumatology zawiera reaktywne (artropatia łuszczycowa) u dzieci, zarówno ze względu na wzrost zachorowalności wśród dzieci w różnym wieku, jak również powikłań diagnozy różnicowej z innymi chorobami reumatycznymi występowały, gdy zespół stawu. Oczywiście główną przyczyną rozwoju tego reaktywnego zapalenia stawów u dzieci są patogenne mikroorganizmy. Każdego roku zasięg mikroorganizmów odpowiedzialnych za rozwój zapalenia stawów (ponad 200 gatunków) staje się coraz większy. Pierwsze miejsce wśród nich zajmują takie bakterie: Yersinia, Chlamydia, Salmonella, Shigella, Streptococcus hemolityczne. Czynnikiem sprawczym zapalenia stawów są również czynniki wirusowe - wirusy adenowirusa, Coxsackie A i B, ospa wietrzna, różyczka, świnka. W zależności od rodzaju patogenu i przenoszonej infekcji często oddziela się reaktywne zapalenie stawów z przyczyn: reaktywne zapalenie stawów o etiologii moczowo-płciowej; reaktywne zapalenie stawów postterokolityczne; reaktywne zapalenie stawów po zakażeniu nosogardzieli; postwaskalne zapalenie stawów i po obejściu żołądka, które są bardzo rzadkie. Ta klasyfikacja etiologiczna jest potrzebna nie tylko do izolacji dzieci z grupy ryzyka, ale dodatkowo leczenie jest bardzo zależne od rodzaju infekcji. Reaktywne zapalenie stawów po infekcjach układu moczowo-płciowego jest bardzo powszechne, szczególnie u młodzieży. Patogeny układu moczowo-płciowego zapalenia stawów: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumonia, ureoplasma ureolyticum. Głównym czynnikiem wyzwalającym jest chlamydia, bakterie Gram-ujemne, które utrzymują się wewnątrzkomórkowo, co komplikuje rozpoznanie i leczenie tego zapalenia stawów. Zakażenie dzieci często pojawia się w sposób domowy. Chlamydie znajdują się wewnątrzkomórkowo w nabłonku cewki moczowej, spojówki oka i cytoplazmie komórek maziowych. Rzadziej patogenne zapalenie układu moczowo-płciowego ReA - ureaplasma ureolyticum. Nie ma wyraźnej sezonowości choroby, głównym kontyngentem pacjentów są chłopcy w wieku przedszkolnym i szkolnym. W rozwoju zapalenia stawów u dzieci są ważne immunopatologicznych reakcji (wiodącym czynnikiem przewlekłym) i odgrywa również rolę predyspozycje genetyczne (HLA znacznik jest B27), które określa się w 75-95% pacjentów. Dlatego najczęstszą przyczyną reaktywnego zapalenia stawów jest właśnie infekcja układu moczowo-płciowego. Na drugim miejscu, z powodu rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci, zapalenie jelit można nazwać źródłem infekcji. Przyczyną reaktywnego zapalenia stawów jelitowego jest grupa drobnoustrojów Gram-ujemnych. Brucella, Klebsiella, Escherichia coli, wraz z Shigellą, Salmonellą, Yersinią, Campylobacteria, biorą udział w patogenezie chorób reumatycznych związanych z HLA-B27. Reaktywne zapalenie stawów po zakażeniu jelitowym występuje z mniej więcej taką samą częstością u chłopców i dziewcząt. Okres utajony trwa 10-14 dni, do 21 dni z zakażeniem shigelozą. Objawy kliniczne są bardziej podobne do artropatii moczowo-płciowej. Ponad 60% postterokolitycznego reaktywnego zapalenia stawów związanego z infekcją jersiniozą. Zapalenie stawów Salmonella rozwija się po zakażeniu, którego przyczyną jest Salmonella typhimurium lub Salmonella enteritidis. Zapalenie stawów rozwija się u 2-7,5% pacjentów z salmonellozą, głównie nosicielami antygenu HLA-B27 (ponad 80%), 1-2 tygodnie po ustąpieniu klinicznych objawów zapalenia jelit. Rzadkie jest reaktywne zapalenie stawów po czerwonce, która ma swoje kliniczne cechy prądu. Są to najczęstsze patogeny reaktywnego zapalenia stawów u dzieci po zapaleniu jelit. Infekcje nosogardła niestety zajmują ważne miejsce w rozwoju reaktywnego zapalenia stawów. Zapalenie stawów na tle ostrych infekcji dróg oddechowych występuje 1-2-4 tygodnie po ostrej niewydolności oddechowej. Czynniki wyzwalające - paciorkowce grupy A i C - niespecyficzne zakażenie górnych dróg oddechowych. Reaktywne zapalenie stawów po streptokokach powinno zawsze być bardzo ostrożnie różnicowane z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ponieważ nie towarzyszy mu porażenie serca lub innych narządów wewnętrznych i jest chronologicznie związane z ogniskową infekcją. Postępując w ten sposób, możemy powiedzieć, że główną przyczyną rozwoju reaktywnego zapalenia stawów u dzieci jest infekcja bakteryjna lub wirusowa. Patogeneza procesu zapalnego w stawie ma te same mechanizmy, niezależnie od rodzaju patogenu. Kiedy drobnoustrój dostanie się do organizmu dziecka, rozwija się na przykład ostry chlamydialny zapalenie cewki moczowej. Mikroorganizm mnoży się i rozpala cewkę moczową z aktywacją układu odpornościowego. Wiele leukocytów reaguje na wnikanie chlamydii do cewki moczowej i niszczy obce czynniki. W tym przypadku powstaje ropa, która jest manifestacją zapalenia cewki moczowej. Ale wraz z tym, chlamydie mają zestawy antygenów, które są podobne do budowy stawu osoby. Gdy tworzy się ogromna ilość białych krwinek, część z nich postrzega tkanki stawów jako antygen, ponieważ mają one podobną strukturę do chlamydii. Dlatego takie leukocyty wnikają do stawu i inicjują odpowiedź immunologiczną. W jamie stawowej nie ma chlamydii, ale występuje stan zapalny z powodu leukocytów. W tym przypadku Pus również się nie tworzy, ponieważ leukocyty nie mają nic do "zabicia", ale synteza płynu maziowego nasila się i rozwija się reakcja zapalna. Dlatego reaktywne zapalenie stawów jest zapaleniem niezapalnym. [9], [10], [11] W oparciu o czynniki etiologiczne należy zidentyfikować dzieci z grupy ryzyka, które mogą być podatne na rozwój reaktywnego zapalenia stawów: dzieci, które doznały infekcji układu moczowo-płciowego, w szczególności etiologii chlamydii; dzieci po zakażeniu jelit; dzieci po ARI; dzieci po szkarlatynie, ból gardła; często chore dzieci; dzieci, których rodzina ma chorobę reumatyczną serca lub chorobę stawów (predyspozycje genetyczne). Takie dzieci muszą dokładnie badać i informować matkę o możliwych zmianach w stawach, tak aby zwracała na to uwagę. [12], [13], [14], Objawy zapalenia stawów mają swoje osobliwe cechy rozwoju i przebiegu w zależności od infekcji, która stała się przyczyną. Pierwsze oznaki reaktywnego zapalenia stawów po infekcji układu moczowo-płciowego rozwijają się ostro. Z reguły, 2-3 tygodnie po infekcji, temperatura ciała wzrasta do cyfr podgorączkowych i gorączkowych. Gorączka o wysokiej temperaturze ciała (39-40 ° C) jest stosunkowo rzadka w ostrym początku choroby. Na tle reakcji na temperaturę rozwija się klinika zapalenia cewki moczowej, zapalenia spojówek i późniejszego artretyzmu (typowa triada zmian). Taka sekwencja nie zawsze jest obserwowana, możliwe są różne kombinacje objawów, erozja pewnych objawów klinicznych. Najbardziej stałą jest klęska narządów moczowo-płciowych z rozwojem zapalenia cewki moczowej, zapalenia pęcherzyka, zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia pęcherza moczowego. U dziewcząt zapalenie cewki moczowej często łączy się z zapaleniem sromu i pochwy, u chłopców z zapaleniem błony śluzowej. Mogą pojawić się zaburzenia dyzuryczne, ropomocz. W 1-4 tygodnie po zapaleniu cewki moczowej, uszkodzenia oczu rozwijają się z reguły obustronnie, najczęściej występuje nieżytowe zapalenie spojówek trwające od kilku dni do 1,5-2 tygodni, czasami nawet do 6-7 miesięcy. Możliwy rozwój ostrego zapalenia przedniego odcinka błony naczyniowej (u 5-6% dzieci), zapalenia nadtwardówki, zapalenia rogówki, skutkującego zmniejszoną ostrością wzroku. Wiodącym objawem choroby jest uszkodzenie stawów, rozwijające się z reguły 1-1,5 miesiąca po zapaleniu cewki moczowej. Charakterystyczne jest asymetryczny uszkodzenie głównie stawów kończyn dolnych (kolano, kostka, śródstopno, międzypaliczkowych) stopniowe wyciąganie procesie choroby, jedna po drugiej, najczęściej od dołu do góry - „drabina objaw” z jednej strony na drugą, -. „Spirali objaw” U pojedynczych pacjentów obserwuje się równoczesne zapalenie kilku stawów. Co do zasady, lokalne objawy reakcji zapalnej są poprzedzone bólem stawów przez kilka dni. Dziecko może skarżyć się na ból stawów nawet przed pojawieniem się widocznych zmian. Mogą występować zarówno jedno- jak i wielostawowe zapalenie stawów. Średnio może to dotknąć 4-5 stawów. Od stawów kończyn górnych - Wrist, łokciowych, małych stawów rąk, czasami mostkowo, barkowych, skroniowo. Opisano przypadki choroby z zapaleniem tylko stawów kończyn górnych. Gdy uszkodzenie stawów międzypaliczkowych stopy rozwija się w zapaleniu nerwu dwubiegunowego - "podobne do sosisk" odkształcenie palców w wyniku równoczesnego wypełnienia aparatu stawowo-ścięgienowego; palce są rozlane, zaczerwienione. Charakterystyczne pseudotograficheskoe uszkodzenie dużego palca, wyraźna reakcja wysiękowa zapalenia (obrzęk, wysięk do jamy stawowej). W ostrym okresie skóra powyżej dotkniętych stawów jest oczywiście przekrwiona, często z odcieniem cyjanotycznym. Ponadto ból wyraża się w czynnych i biernych ruchach, które nasilają się w nocy iw godzinach porannych, które nawet sam dziecko może wskazać. Kiedy duże stawy są zaangażowane w proces, atrofia regionalnych mięśni rozwija się szybko, co całkowicie znika po udanej terapii. Ważną cechą diagnostyczną jest klęska moczowo-więzadeł stawów i torebki, w patologicznego procesu zaangażowanych i rozcięgna, powięzi. Istnieją różne entezopatie lokalizacji - kruchość palpacyjne w obszarze mocowania więzadeł i ścięgien, mięśni do kości (kości piszczelowej, kości rzepki, wewnętrzna i zewnętrzna, dużych i małych szpikulcach, kulszowych guzowatości). Jednym z pierwszych objawów klinicznych choroby może być ból w pięcie, kość pięty z powodu zapalenia rozcięgna podeszwowego, ścięgna Achillesa, rozwój zapalenia kaletki podobojczykowej. U 50% pacjentów jednym z objawów zapalenia stawów jest ból pleców i pośladków spowodowany zapaleniem krzyżówki. Reaktywne zapalenie stawu biodrowego u dzieci jest nietypowe i jest rzadkie. Czasami w obrazie klinicznym choroby występuje izolowane zapalenie jednego lub dwóch stawów kolanowych. Inne objawy reaktywnego zapalenia stawów u dzieci mogą mieć postać zmian skórnych i błon śluzowych. Jest obserwowany u 20-30% pacjentów, u innych dzieci dominuje kliniczny obraz choroby. Na błonie śluzowej jamy ustnej pojawia się enanthema z ewentualnym późniejszym schronieniem przez wrzody. Rozwija zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka. Charakterystyczna keratodermia stóp i dłoni. Rzadko obserwuje się je w postaci rumienia wielopostaciowego - krosty, pokrzywkowe, łuszczycowe elementy pęcherzykowe są zlokalizowane w różnych częściach skóry, ogniskowych lub pospolitych. Być może pojawienie się małych czerwonych grudek, czasem rumieniowych plam, rozwój zanokcica, który jest połączony z onychogrypozą i subungual hyperkeratosis. Pod działaniem Chl. W zapaleniu płuc u pozostałych pacjentów rozwija się rumień guzowaty (guzowaty angiitis). We wczesnym stadium choroby występuje wzrost węzłów chłonnych, ogólnoustrojowy i regionalny w pachwinie. U 10-30% pacjentów stwierdza się oznaki uszkodzenia serca - zapalenie mięśnia sercowego, dystrofia mięśnia sercowego z zaburzeniami rytmu lub przewodzenia. Pacjenci z obwodowym zapaleniem stawów, zapaleniem stawów kręgosłupa i zapaleniem krzyżówki mogą rozwinąć się aortitis, co prowadzi do powstania niewydolności zastawki aortalnej. Przy dużej aktywności procesu, zapalenie wielonerwowe, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, uszkodzenie nerek - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, przedłużony stan podgorączkowy. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci po infekcji jelitowej rozwija się częściej, jeśli przyczyną jest Yersinia. Patogenetycznie odróżnienia fazy ostrej infekcji Yersinia, który obejmuje fazę jelitową (penetracja patogenu, rozwój zapalenia żołądka, zapalenia jelit, toksyczne), niestrawność i ogniskowe fazy regionów i reakcje ogólne (i okrężnicy rozwoju węzłów chłonnych krezkowych, terminal krętego). Zespół stawowy z jersiniozą rozwija się w fazie odpowiedzi immunologicznej (wtórne ogniskowe i alergiczne objawy). Główne objawy choroby są związane z uszkodzeniem jelit, rozwojem ostrego zapalenia jelit. Dzieci mogą mieć biegunkę z domieszką krwi i śluzu. U niektórych pacjentów istnieje klinika zespołu pseudo-zależnego spowodowanego terminalnym zapaleniem jelita krętego, zapaleniem węzłów chłonnych krezkowych lub zespołem złym bólu. Wraz z zespołem jelitowym, charakterystyczny prawie stały ból mięśni, pojawienie się zapalenia wielomięśniowego, bóle stawów. Zapalenie stawów rozwija się w przybliżeniu w ciągu 1-3 tygodni po zapaleniu jelit lub w zespole jamy brzusznej i ma szczególny obraz kliniczny. Najbardziej charakterystyczne dla ostrego wystąpienia i dalszym przebiegu zespołu stawu przy stosunkowo krótkim czasie trwania jednego stawu lub asymetryczne zapaleniem kilkustawowym głównie stawów kończyn dolnych, z możliwym zaangażowaniu w patologicznego procesu palucha i akromioklyuchichnogo stawów grudinnoklyuchichnogo. Możliwe uszkodzenie nadgarstka, stawów łokciowych, małych stawów rąk. Najważniejszym objawem tego reaktywnego zapalenia stawów jest obecność zapalenia pochewki ścięgna i zapalenia ścięgien. Istnieje tendowaginitis, w tym ścięgno Achillesa, zapalenie kaletki maziowej. Rozwój zapalenia stawów towarzyszy wzrost temperatury ciała do 38 ° -39 ° C, pokrzywki, wysypka grudkowo na bagażniku, kończyn, często w dużych stawów. U 18-20% pacjentów zdiagnozowano rumień guzowaty z lokalizacją w okolicy goleni, która charakteryzuje się łagodnym przebiegiem z całkowitym odwrotnym rozwojem w ciągu 2-3 tygodni. U 5-25% pacjentów, z wyjątkiem stawów, występuje u nich układ sercowo-naczyniowy, rozwija się zapalenie tętnic, częściej zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci na tle ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych może również rozwinąć się po pewnym czasie po dławicy lub prostym zapaleniu krtani. Następnie pojawiają się bóle w stawach i ich zmiany, które są podobne do opisanych powyżej objawów. Reaktywne zapalenie stawu kolanowego u dzieci często rozwija się na tle zakażenia nosogardzieli, które charakteryzuje się najpierw porażką jednego stawu kolanowego, a następnie drugim. [15], [16], [17] Gdzie boli? Co Cię dręczy? Etapy rozwoju reaktywnego zapalenia stawów, jako takiego, procesu zapalnego, nie są emitowane, ponieważ proces ten nigdy nie zmienia samej struktury stawu, ale tylko tkanki okołostawowe. [18], [19], [20], [21] Konsekwencje reaktywnego zapalenia stawów nie rozwijają się, jeśli dziecko rozpoczęło terapię na czas. Następnie wszystkie objawy znikają bez śladu, a funkcja kończyny zostaje całkowicie przywrócona. Komplikacje mogą dotyczyć leczenia, które jest późno rozpoczęte. Następnie ścięgna lub błony maziowe mogą ulegać stanom zapalnym, co wymaga dłuższego leczenia i towarzyszy mu silny zespół bólowy, a dla dziecka jest to bardzo trudne. Dlatego musisz monitorować dzieci z grupy ryzyka, aby uniknąć komplikacji. [22], [23], [24] Mówiąc o rozpoznaniu reaktywnego zapalenia stawów u dziecka, trzeba znać pewne cechy diagnostyczne różnych postaci zapalenia stawów. Jeśli mówimy o reaktywnym zapaleniu stawów o etiologii układu moczowo-płciowego, to wiek jest ważny - to dziecko nastolatków. Ważne jest również zwrócenie uwagi na anamnestyczne dane i istnienie chronologicznej zależności między infekcją układu moczowo-płciowego a rozwojem objawów zapalenia stawów i / lub zapalenia spojówek. Jeśli w wywiadzie dziecko w wieku przedszkolnym ma dane na temat niedawnej infekcji jelitowej lub jeśli po prostu mogą wystąpić zmiany stolca, może to być również uznane za czynnik diagnostyczny w rozwoju reaktywnego zapalenia stawów. Badany reaktywny artretyzm ma asymetryczny charakter z dominującą zmianą stawów kończyn dolnych (zwłaszcza stawów palców stóp) z entezopatiami i zapaleniem kaletki piętowej. Dziecko może narzekać, że jego nogi bolą i nie może chodzić, nawet jeśli nie ma klasycznych zmian w samych stawach. Jeśli zmienią się stawy, zobaczysz ich obrzęk, wzrost rozmiaru. Kiedy dotykanie może być bólem wzdłuż ścięgna lub mięśnia. Analizy, które należy przeprowadzić, muszą być potwierdzone jak najdokładniej przez reaktywne zapalenie stawów. Dlatego ważne jest wykonanie badania krwi, aby wykluczyć aktywny proces bakteryjny. Obowiązkowe jest przeprowadzanie testów reumo w celu diagnostyki różnicowej oraz w reaktywnym zapaleniu stawów, które będą ujemne. Jeżeli istnieją dane dotyczące infekcji jelitowej, należy wziąć pod uwagę wykonane analizy wydzielin dziecka. W przypadku zapalenia cewki moczowej należy wykonać skrobanie nabłonka układu moczowo-płciowego dziecka. Jeśli możliwe jest zdiagnozowanie chlamydii (trudno określić pasożyty wewnątrzkomórkowe), to diagnoza nie może powodować wątpliwości. Czasami, jeśli trudno jest ustalić reaktywne lub reumatoidalne zapalenie stawów, przebić zajętego stawu za pomocą badania cytologicznego. Korzyść z reaktywnego zapalenia stawów będzie wskazywana przez wykrywanie w płynie maziowym głównie neutrofilów z umiarkowaną całkowitą liczbą komórek bez bakterii. Ponadto obecność cytofagowych makrofagów, antygenów chlamydii i wysoki poziom całkowitego dopełnienia. Badania instrumentalne są niezbędne do przeprowadzenia radiografii dotkniętych stawów i USG. Ultradźwięki pozwalają określić, że przy reaktywnym zapaleniu stawów występuje zapalenie stawu, ilość płynu stawowego jest zwiększona, mogą pojawić się zmiany w otaczających tkankach, ale chrząstka stawu nie ulega zmianie. Radiograficznie, z długotrwałym procesem, mogą pojawić się torbiele, ale sama struktura kości i okostnej nie jest zerwana. Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Jakie testy są potrzebne? Diagnoza różnicowa reaktywnego zapalenia stawów jest bardzo ważna i powinna być przede wszystkim wykonywana przy reumatoidalnym zapaleniu stawów. Reaktywnemu i reumatoidalnemu zapaleniu stawów u dzieci towarzyszą te same objawy zwiększenia i stanu zapalnego stawu. Jedyną charakterystyczną cechą patogenezy jest to, że przy reaktywnym zapaleniu stawów nie ma zmian w powierzchni stawowej i samej chrząstce, a przy reumatoidalnym zapaleniu stawów sama chrząstka ulega zniszczeniu. Dlatego radiologicznie z reumatoidalnym zapaleniem stawów występują oznaki zniszczenia chrząstki kostnej. W pierwszych miesiącach choroby określa się tylko oznaki wydzielania do jamy stawu, zagęszczanie tkanek okołostawowych i okołostawową osteoporozę. W przypadku reaktywnego zapalenia stawów struktura kości i stawów nie ulega zmianie. Ultradźwięki z reumatoidalnym zapaleniem stawów wyraźnie wskazują, że zapalenie błony maziowej jest objawem diagnostycznym tej choroby, której nie towarzyszy reaktywne zapalenie stawów. Charakterystyczną cechą reumatoidalnego zapalenia stawów jest dysplazja kości i rozwój jąder kostnych w wyniku porażenia stref nasadowych. Postęp procesu prowadzi do powstawania przykurczów (często zgięć) w poszczególnych stawach, w wyniku zmian proliferacyjnych i destruktywno-sklerotycznych w tkankach stawowych. W przeciwieństwie do reaktywnego zapalenia stawów, nie ma zmian, a objawy mijają bez śladu na tle leczenia. Również reaktywne zapalenie stawów musi być odróżnione od zespołu hipermobilności stawów. Chorobie tej towarzyszy również okresowy obrzęk i ból stawów, który może dać podobny objaw kliniczny z reaktywnym zapaleniem stawów. Głównym znakiem różnicowym takiego syndromu jest właśnie zwiększona ruchliwość i przedłużenie stawów o więcej niż dziesięć stopni od normy, co jest łatwe do ustalenia nawet przy prostym badaniu dziecka. Tak więc rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów u dzieci ma na celu nie tylko zidentyfikowanie przyczyny, ale także staranne odróżnienie różnych patologii, co jest bardzo ważne w leczeniu. [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31] Z kim się skontaktować? Leczenie reaktywnego zapalenia stawów na pewno zależy od przyczyny. Bardzo ważne jest, aby zabić mikroorganizm, który powoduje tak wysoką immunizację przy zaangażowaniu stawu. Dopiero po takim leczeniu etiotropowym można stosować leki patogenetyczne i alternatywne sposoby na lepsze odzyskanie funkcji stawów. Terapia reumatoidalnego zapalenia stawów u dzieci jest złożona. Obejmuje: terapię lekową (leki etiotropowe, patogenetyczne, przeciwzapalne, immunomodulujące); korekcja dysbiozy jelitowej (enzymy proteolityczne, probiotyki). Wskazaniem do wydania etiotropowej terapii antybakteryjnej jest aktywna faza choroby, przetrwałe zakażenie chlamydiami. Przy ukrytych formach chlamydii stosowanie antybiotyków nie jest wskazane. W przypadku leków stosowanych w praktyce pediatrycznej i mających aktywność antychlamydową należy uwzględnić makrolidy, w przypadku starszych dzieci - tetracykliny, fluorochinolony. Azytromycyna jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy makrolidów. Wśród znanych preparatów zawiera maksymalną aktywność wobec zakażenia chlamydią, może gromadzić się w komórce, do miejsc zapalnych, nie tracą właściwości pod wpływem lizosomów, to działa na wewnątrzkomórkowych mikroorganizmów, co przerywa utrzymywanie pasożyta. Azytromycyna ma długi okres półtrwania. Sposób podawania zależy od wieku i może występować w postaci zawiesiny lub tabletek. Jest przepisywany dzieciom w wieku powyżej 3 lat, a dawka wynosi 10 mg / kg / dobę w pierwszym dniu, od 2 do 7-10 dni - 5 mg / kg / dziennie 1 raz dziennie. Obowiązkowym warunkiem jest spożywanie dwóch godzin po posiłku lub godzinę przed nim. Przebieg leczenia wynosi 5-7-10 dni. Skutki uboczne azytromycyny - parestezje, naruszenia wrażliwości skóry, drętwienie rąk i stóp, drżenie, naruszenie odpływu żółci, a także wysyłek. Środki ostrożności - nie stosować w cholestazie ani w kamicy żółciowej. Cyprofloksacyna jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochinolonów, które można stosować w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci w wieku powyżej dwunastu lat lub w razie potrzeby u dzieci w młodszym wieku. Ten antybiotyk działa na większość wewnątrzkomórkowych pasożytów, w tym na infekcje ureaplasma i chlamydie. Lek wnika do wnętrza komórki i blokuje pracę ściany mikrobiologicznej, neutralizując w ten sposób samą bakterię. Dawka leku wynosi 500 miligramów na dobę w dwóch podzielonych dawkach. Przebieg leczenia co najmniej jeden tydzień, z ciężkością kliniki i do dwóch tygodni. Skutki uboczne - ból w żołądku, zawroty głowy, spadek ciśnienia. Środki ostrożności - nie przyjmuj w przypadku choroby Wilsona-Konovalova. Krótkie kursy antybiotykoterapii z reaktywnym zapaleniem stawów są niewskazane, co wynika ze specyfiki cyklicznej reprodukcji chlamydii. Czas leczenia makrolidami, lekami tetracyklinowymi, fluorochinolonami powinien wynosić 1,5-2 miesięcy. Najskuteczniejsze jest utrzymywanie 2 lub więcej cykli leczenia przez 7-10 dni każdy. Czas trwania antybiotykoterapii jest indywidualny. Podczas opracowywania uporczywych postaci infekcji zaleca się kombinatoryczne podawanie makrolidów i środków immunomodulujących. Najbardziej rozpowszechnione w leczeniu przewlekłej przetrwałej chlamydii było przygotowanie interferonu. Cycloferon jest lekiem zawierającym rekombinowany ludzki interferon, który zwiększa aktywność antybiotyków w złożonej terapii reaktywnego zapalenia stawów, a także ma działanie immunomodulujące. Dawkowanie leku - 125 mg (1 ml) w / m dzieci starszych niż 4 lata, zgodnie ze schematem: 1, 2, 4, 6, 8, 11, 14, 17, 20, 23 dzień. Możliwe są działania niepożądane: małopłytkowość, swędzenie w miejscu wstrzyknięcia, zaczerwienienie, a także alergie. Środki ostrożności - niezalecane dla dzieci do czterech lat. Niesteroidowa terapia przeciwzapalna ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, wpływa na różne patogenetyczne połączenia procesu zapalnego z reaktywnym zapaleniem stawów. Niesteroidowa terapia przeciwzapalna jest przepisywana przez długi czas do całkowitej regresji zespołu stawów, normalizacji wskaźników aktywności laboratoryjnej. Diklofenak sodowy to niesteroidowy lek przeciwzapalny, który łagodzi obrzęk stawu, jego bolesność i obniża temperaturę. Lek zmniejsza liczbę komórek zapalnych w samym stawie. W związku z tym stosowanie tego leku eliminuje objawy i przyspiesza regenerację. Dawkowanie - 2-3 mg / kg / dobę w 2-4 przyjęciach po posiłkach, w / m - 75 mg, raz dziennie. Zdarzenia niepożądane - niestrawność, zawroty głowy, zapalenie wątroby, zapalenie i zapalenie uszkodzenia żołądka, dwunastnicy, 12, wysypkę alergiczne (rzadkie) „astmę aspirynową”. Biorąc pod uwagę silny wpływ na przewód żołądkowo-jelitowy, pożądane jest przyjmowanie leku pod osłoną inhibitorów pompy protonowej. Jeśli reaktywne zapalenie stawów rozwija się na tle infekcji jelitowej, to podejście do antybiotykoterapii jest nieco inne, ponieważ skuteczne w tym przypadku będą aminoglikozydy i chloramfenikol. Amikacyna jest antybiotykiem z grupy aminoglikozydowej, która jest skuteczna przeciwko yersinii, klebsielom i niektórym innym bakteriom jelitowym. W leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci stosuje się dawkę 3-4 mg / kg / dobę w 2-3 dawkach. Przebieg terapii wynosi 7-10 dni. Efekty uboczne są możliwe z wpływem na żołądek - rozwija się zapalenie okrężnicy lub dysbioza, co objawia się wzdęcia, naruszenie stolca, więc podczas korzystania z terapii u dzieci, konieczne jest stosowanie probiotyków. Środki ostrożności - nie używać z uszkodzeniem nerek. Należy stosować witaminy z długotrwałym leczeniem antybiotykami i lekami niesteroidowymi. Leczenie fizjoterapeutyczne stosuje się w postaci miejscowych: jontoforeza z hydrokortyzonem na dotkniętych stawach zmianach wysiękowych i proliferacyjnych; elektroforeza leków z dimetylosulfotlenkiem (dimeksydem). Kurs - 10-12 procedur; aplikacje zawierające 50% roztwór dimeksydu, żel Diklak, żel Dolgit, Indovazin, reumagel. Ze stabilnością wysiękowego składnika stanu zapalnego możliwa jest miejscowa terapia iniekcyjna SCS. Alternatywne leczenie reaktywnego zapalenia stawów Alternatywne metody leczenia mogą być stosowane tylko na tle aktywnej antybiotykoterapii za zgodą lekarza. Zwykle stosuje się różne kompresy na dotkniętych stawach dla szybszej funkcji odzyskiwania. Tłuszcz rekina jest uważany za najskuteczniejszy sposób leczenia chorób stawów u dzieci z wyraźną alergią. Tłuszcz można kupić w aptece, a do zabiegu wystarczy smarować dotknięte stawy rano i wieczorem. Chrzan i czarna rzodkiew znane są z właściwości rozgrzewających i przeciwzapalnych. Aby przygotować kompres, musisz wziąć owoce rzodkiewki i chrzanu w równych ilościach, zmiel je za pomocą blendera lub maszynki do mięsa i wymieszaj w kleiku. Ponadto, takie rozwiązanie powinno być umieszczone na złączu i zagruntowane na wierzchu folią spożywczą, przykrytą bawełną i zamocowaną bandażem. Ten kompres najlepiej wykonywać w nocy. W domu można kompresować hormony. Działają lokalnie, nie wchłaniają się do krążenia ogólnoustrojowego i nie łagodzą objawów, dzięki czemu dziecko może spać bez przebudzenia. Aby to zrobić, weź jedną ampułkę hydrokortyzonu i wymieszaj ją z dimeksydem w stosunku 1: 1. Takie rozwiązanie należy zaimpregnować gazą i na chwilę zaaplikować na obszar dotkniętego stawu. Leczenie ziołowe można stosować układowo, wówczas głównym efektem jest działanie przeciwzapalne i odczulające. Możesz także użyć lokalnych okładów ziołowych. Żywokost jest rośliną szeroko stosowaną w leczeniu stawów ze względu na wyraźny środek przeciwzapalny. Użyj kompresów na zaatakowane stawy z trawy żywokostu. Aby to zrobić, weź sto gramów żywokostu, dodaj pół szklanki oleju roślinnego i delikatnie doprowadzaj do wrzenia. Następnie dodaj dziesięć kropli witaminy E i pół szklanki wosku pszczelego, wymieszaj wszystko i uzyskaj jednolitą konsystencję. Po ochłodzeniu masy uzyskuje się maść, którą należy wcierać w stawy dwa razy dziennie. Gałęzie sosny muszą przez ponad pół godziny gotować nad wolnym ogniem, następnie dodać biodra i nalegać godzinę. Przed piciem należy dodać łyżkę miodu, aby dziecko mogło wypić taką herbatę. Powinieneś brać co najmniej łyżkę stołową cztery razy dziennie. Liście łopianu i matki i macochy należy wyciąć i wycisnąć sok. Sok taki powinien być świeżo nakładany w okolicy stawów, co łagodzi wyraźny obrzęk. Homeopatia w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów może być najintensywniej stosowana już w okresie remisji, ponieważ leki można przyjmować przez długi czas z przywróceniem funkcji stawu. Jodan potasu jest nieorganicznym preparatem homeopatycznym. Stosowany w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów, które jest spowodowane infekcją jelitową. Skuteczność leku udowodniono w wielu badaniach. Sposób użycia leku zależy od postaci. Dawkowanie w przypadku przyjmowania kropli - jedna kropla na rok życia dziecka, a podczas przyjmowania kapsułek - dwie kapsułki trzy razy dziennie. Efekty uboczne - przekrwienie skóry dłoni i stóp, a także odczucia ciepła. Środki ostrożności - nie stosować w połączeniu z sorbentami. Silicea i Urtica Urens - połączenie tych preparatów w odpowiednich rozcieńczeniach pozwala osiągnąć skuteczne leczenie zespołu stawowego, zwłaszcza z wyraźnym obrzękiem i bolesnością. Lek stosuje się w postaci farmakologicznej kropli homeopatycznych i dawkuje cztery krople dwa razy dziennie na pół godziny przed posiłkami w tym samym czasie. Przebieg leczenia wynosi trzy miesiące. Efekty uboczne mogą mieć postać wysypki za uszami. Pulsatilla to homeopatyczny środek naturalnego pochodzenia. Środek ten stosuje się w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów, któremu towarzyszy wysoka gorączka i objawy skórne. Lek podaje się pół łyżeczki dwa razy dziennie. Działania niepożądane nie są częste, ale mogą wystąpić zaburzenia stolca, niestrawność i reakcje alergiczne. Środki ostrożności - niemożliwe jest stosowanie leku z aktywną dławicą lub w ostrym okresie infekcji jelitowej. Węglan wapnia jest środkiem homeopatycznym opartym na materiale nieorganicznym. Stosowany w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów u dzieci szczupłej budowy, które często chorują. Lek zmniejsza organizm alergiczny i zwiększa miejscową odporność limfatycznego pierścienia gardłowego. Sposób aplikacji - pod językiem, dawkowanie - dziesięć kropli roztworu trzy razy dziennie. Zdarzenia niepożądane występują rzadko, możliwe są objawy alergiczne. Leczenie operacyjne reaktywnego zapalenia stawów u dzieci nie jest stosowane, ponieważ przy skutecznej i prawidłowej terapii zachowawczej nie ma zmian i przykurczów stawu i otaczających tkanek. [32], [33], [34] Leki Profilaktyka reaktywnego zapalenia stawów u dzieci to terminowe leczenie ostrych infekcji dróg oddechowych, jelit. W końcu, jeśli nie ma odpowiedniego leczenia, wirus lub bakteria jest w organizmie przez długi czas, co pozwala na rozwój procesu zapalnego w stawach. Dlatego, aby uniknąć komplikacji, ważne jest, aby leczenie było wystarczająco długie. Podstawowa profilaktyka reaktywnego zapalenia stawów nie istnieje. [35], [36], [37], [38] Rokowanie reaktywnego zapalenia stawów u dzieci jest korzystne, chociaż leczenie jest przedłużone. Jeśli złożona terapia była prawidłowa, nie ma zmian w stawie, kościach i mięśniach. Reaktywne zapalenie stawów u dzieci może rozwinąć się na tle jakiejkolwiek infekcji kilka tygodni po nim. Dlatego matki powinny być czujne, jeśli dziecko skarży się na ból nóg po jakiejś chorobie, ponieważ zmiana stawu nie zawsze jest pierwszą oznaką reaktywnego zapalenia stawów. W każdym razie skargi dziecka nie powinny być ignorowane, a diagnoza i leczenie będą podejmowane na czas. [39], [40], Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Co to są bóle stawów i jaki jest mechanizm ich powstawania? Bóle stawów u dzieci są przykrym objawem, który może mieć rozmaite przyczyny. Bóle stawów mogą być spowodowane wieloma różnymi czynnikami, między innymi: stanem zapalnym, uszkodzeniem po urazie czy chorobą przewlekłą. Im młodsze dziecko, tym mniej precyzyjnie wskazuje bolesne miejsce, co powoduje, że często trudno mieć pewność, że ból dotyczy stawu, a nie kości w jego okolicy lub tkanek miękkich. Dziecko najczęściej zgłasza ból „nogi” lub „ręki”. Bardzo istotne jest zwrócenie uwagi, czy ból jest jedynym objawem, czy dodatkowo występuje obrzęk, zaczerwienienie lub ocieplenie bolesnego stawu. Co najczęściej powoduje bóle stawów u dzieci? Przyczyn bólu stawów jest bardzo wiele. Można je podzielić na trzy główne grupy: Pierwsza to bóle stawów występujące w związku z urazem. Druga - bóle stawów będące objawem choroby zapalnej stawów. Trzecia - kiedy bóle stawów są objawem innej choroby, nie zawsze związanej z układem kostno-szkieletowym. Bóle stawów można podzielić na trzy główne grupy: ból bez obrzęku, ból z obrzękiem stawu i ból w przebiegu choroby ogólnoustrojowej. W poszczególnych grupach wiekowych najczęstsze przyczyny bólu są różne. Najczęstszymi przyczynami bólu stawu przebiegającego z obrzękiem stawu są: urazy, infekcyjne zapalenie stawów (bakteryjne, wirusowe), młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie stawów towarzyszące przewlekłym zapalnym chorobom jelit, choroby tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty układowy, twardzina, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie naczyń), choroby hematologiczne (hemofilia), guzy kości łagodne i złośliwe i inne choroby przebiegające z zapaleniem (np.: zespoły nawrotowych gorączek, przewlekłe nawracające wieloogniskowe zapalnie kości), wady wrodzone, wady rozwojowe (np. achondroplazja). W przypadku bólu stawu bez obrzęku do najczęstszych przyczyn należą: choroby ortopedyczne (m. in. choroba Osgooda i Schlattera, choroba Perthesa), guzy kości łagodne i złośliwe, zespół nadmiernej wiotkości, choroby metaboliczne (np. niedoczynność tarczycy). Najczęstszymi chorobami ogólnoustrojowymi, które manifestują się bólami stawów są choroby reumatyczne, nowotworowe, septyczne zapalenia stawów i kości oraz posocznica. Pochodzenie bólu stawu także może być różne w zależności od jego lokalizacji. Poniżej przedstawiono najczęstsze przyczyny bólu poszczególnych stawów. Ból stawu biodrowego Staw biodrowy. Przyczyny bólu stawu biodrowego mogą być różne w zależności od wieku dziecka. W grupie wiekowej 0-4 lat dominują: Septyczne zapalenie stawu (bakteryjne zapalenie stawu, kości i szpiku). Częściej chorują chłopcy. Początek choroby jest nagły przebiega z silnym bólem, gorączką, ograniczeniem ruchu w stawie, utykaniem. Okolica stawu (czyli pachwina) może być obrzęknięta, zaczerwieniona, ocieplona. W przypadku zaobserwowania takich objawów u dziecka należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza (np. na SOR). Przemijające zapalenie stawu. Częściej chorują chłopcy. Charakteryzuje się nagłym wystąpieniem bólu i utykaniem; dziecko oszczędza kończynę (nie staje na chorej nodze); zwykle rozwija się po wirusowej infekcji dróg oddechowych. Choroby nowotworowe. W tej grupie wiekowej najczęściej występującym nowotworem jest ostra białaczka. Silny ból stawów pojawia się głównie w nocy, dziecko ma ogólne złe samopoczucie, może dojść do spadku masy ciała. Urazy. Złamanie typu „zielonej gałązki” (zewnętrzna warstwa kości, czyli okostna, nie zostaje przerwana, nie ma przemieszczenia fragmentów kości). Objawia się bólem, dziecko chroni kończynę, unika poruszania nią. Czasem widoczne jest zasinienie lub otarcie naskórka w okolicy urazu. Choroby reumatyczne. To grupa chorób, które oprócz zajęcia stawów mogą powodować także objawy ogólne, takie jak osłabienie, gorączki, ogólne złe samopoczucie, utrata masy ciała oraz wiele innych objawów. U dzieci najczęściej występuje młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, łuszczycowe zapalenie stawów i reaktywne zapalenie stawów. W tej grupie wiekowej często występuje MIZS z zajęciem procesem chorobowym 1-4 stawów. Czasem towarzyszy mu zapalenie przedniego odcinka oka w postaci przewlekłego zapalenia błony naczyniowej oka (bez bólu, bez zaczerwienienia). U dzieci starszych, w wieku 4-8 lat przyczynami bólu stawów mogą być: Jałowa martwica głowy kości udowej (choroba Legga, Calvego i Perthesa). Chłopcy chorują częściej. Dziecko utyka, skarży się na ból biodra zlokalizowany w pachwinie, nasilający się po wysiłku. Septyczne zapalenie stawu (opisane wyżej). Przemijające zapalenie stawu biodrowego (opisane wyżej). Nowotwory (guzy kości łagodne i złośliwe, białaczka, chłoniaki). Głównymi objawami są ból i utykanie. Ból często pojawia się w nocy i budzi dziecko ze snu. Dziecko ma złe samopoczucie, chudnie. Choroby reumatyczne: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, łuszczycowe zapalenie stawu i inne spondyloartropatie. Urazy U dzieci i nastolatków 8-16 roku życia przyczynami bólu stawów są najczęściej: Młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej. Częściej stwierdzane u chłopców, często występujące po urazie poprzedzającym. Charakterystyczny dla tej choroby jest ostry ból biodra, uda, kolana i utykanie. Urazy. Najczęściej sportowe, zerwanie ścięgna, często liczne mikrourazy (czyli powtarzające się niewielkie urazy, np. skoki, upadki, kopanie piłki). Głównymi objawami są ból, unikanie ruchu, miejscowy obrzęk, podbiegnięcia krwawe (charakterystyczne zaczerwienienia na skórze) i otarcia naskórka. Choroby reumatyczne: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowy układowy, łuszczycowe zapalenie stawów i inne spondyloartropatie. W każdym wieku może się rozwinąć infekcyjne zapalenie stawu, ale najczęściej występuje ono w najmłodszej grupie wiekowej. Ból stawu kolanowego Staw kolanowy. Do najczęstszych przyczyn bólu kolana należą: Urazy. Staw kolanowy jest najbardziej narażony na mechaniczne uszkodzenia. Ryzyko urazu znacznie zwiększa się u dzieci z zespołem łagodnej wiotkości. Uszkodzenie rzepki. Jeżeli ból zlokalizowany jest z przodu kolana, może wskazywać na uszkodzenie rzepki. Zmniejsza się aktywność dziecka, ból występuje przy wchodzeniu na schody, przy obciążeniach sportowych. Tak zwany konflikt rzepkowo-udowy, rozmiękanie rzepki oraz wszelkie jej przemieszczenia także mogą być przyczynami bólu kolana. Wady postawy. Kolano koślawe - jeżeli występuje u dziecka po 6. roku życia i powoduje ból kolan z przodu, wymaga konsultacji ortopedycznej. Inną przyczyną może być nieprawidłowe ustawienie stóp. Zespół nadmiernej ruchomości w stawach. Choroba Osgooda i Schlattera to nieinfekcyjne zapalenie struktur kości piszczelowej, związane z powtarzającymi się licznymi mikrourazami, najczęściej związanymi z uprawianiem sportu (np. skoki, bieganie). Występuje najczęściej między 10. a 15. rokiem życia, częściej u chłopców. Objawami są pogrubienie i obrzęk okolicy guzowatości piszczeli, nasilenie bólu po wysiłku, bolesność uciskowa, ocieplenie. Po odpoczynku ból ustępuje. Wolne ciało w stawie. Z wolnym ciałem w stawie kolanowym mamy do czynienia, kiedy - najczęściej w następstwie urazu - dojdzie do oddzielenia się na przykład fragmentu powierzchni stawowej. Obecność wolnego ciała manifestuje się przerywanym bólem, blokowaniem się kolana, obrzękiem stawu i jego okolic, utrudnieniem wyprostu. Wylew krwi do stawu kolanowego. W 80% przypadków wylew w stawie powstaje w wyniku urazu ze skręceniem i zerwaniem więzadła krzyżowego przedniego. Może być objawem hemofilii - wtedy nawet niewielki uraz może spowodować znaczne krwawienie do jamy stawowej. Powoduje ostry ból i znaczny obrzęk stawu. Septyczne zapalenie stawu i/lub kości (bakteryjne, wirusowe), reaktywne zapalenie stawów, borelioza, popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawu. Choroby reumatyczne. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowy układowy, łuszczycowe zapalenie stawu i inne spondyloartropatie, choroba Schönleina i Henocha. Guzy kości łagodne i złośliwe. Objawem może być ból kolana, bowiem zmiana nowotworowa najczęściej zlokalizowana jest w dolnej części kości udowej lub górnej kości piszczelowej, czyli w pobliżu stawu kolanowego. Ból stawu barkowego Staw barkowy. Najczęstszą przyczyną bólu barku jest uraz, który powoduje uszkodzenie rotatorów barku. Innymi przyczynami może być: Wylew krwi, także pourazowy. Powoduje ostry ból i znaczny obrzęk braku. Może być objawem hemofilii. Infekcyjne i poinfekcyjne choroby: septyczne zapalenie stawu i/lub kości (bakteryjne, wirusowe), reaktywne zapalenie stawów, borelioza, popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawu. Choroby reumatyczne: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowy układowy, łuszczycowe zapalenie stawu i inne spondyloartropatie. Guzy kości łagodne i złośliwe. Objawem może być ból barku, bowiem zmiana nowotworowa może powstać w okolicy barku - w kości ramiennej, obojczyku, wyrostku łopatki. Ból stawu łokciowego Staw łokciowy. Urazy i mikrourazy. Tak zwany łokieć tenisisty, to choroba, która pojawia się zazwyczaj po powtarzających się ruchach zgięcia nadgarstka - takich jak przy grze w tenisa. Ból rozpoczyna się na bocznej powierzchni łokcia i może promieniować do przedramienia i grzbietowej części nadgarstka. Ból pojawia się również przy podaniu ręki lub otwieraniu drzwi. Choroby infekcyjne i poinfekcyjne: septyczne zapalenie stawu i/lub kości (bakteryjne, wirusowe), reaktywne zapalenie stawów, borelioza, popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawu. Choroby reumatyczne: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowy układowy, łuszczycowe zapalenie stawu i inne spondyloartropatie. Ból stopy i stawu skokowego Stopa i staw skokowy. Ból stóp może się pojawiać u dzieci z zaburzeniami rozwojowymi (np. płaskostopiem, tzw. stopą wydrążoną i zrostem kości śródstopia - ból występuje wtedy przy zginaniu stopy, pojawia się w okresie młodzieńczym). Inne przyczyny bólu stóp i stawu skokowego to: Zapalenie ścięgna Achillesa. Ścięgno Achillesa łączy mięśnie tylnej części łydki z guzem piętowym kości piętowej. Uszkodzenia ostre zazwyczaj wiążą się z całkowitym lub częściowym przerwaniem ścięgna. Do przewlekłych zalicza się zapalenie ścięgna. Objawy zapalenia ścięgna Achillesa rozwijają się stopniowo i mogą się pojawić w trakcie zwiększonej aktywności fizycznej lub po jej zakończeniu. Później ból towarzyszy dziecku coraz częściej, pojawia się nawet w spoczynku. Ścięgno jest często bolesne przy dotyku. Zdarza się, że pacjenci zauważają trzeszczenie w ścięgnie, ból przy stawaniu na palcach, obrzęk, zgrubienia na jego przebiegu. Zapalenie ścięgna Achillesa jest jednym z objawów spondyloartropatii. Naderwanie lub zerwanie ścięgna Achillesa jest częstym urazem sportowym, rzadko stwierdzanym przed 14. rokiem życia, w przebiegu MIZS częściej występuje u chłopców. Zapalenie rozcięgna podeszwowego zwykle rozwija się po licznych mikrourazach. Objawia się bólem stopy, zwłaszcza przy chodzeniu, długotrwałym staniu. Aseptyczna martwica kostno-chrzęstna (choroba Kohlera). To choroba, która dotyczy jednej z małych kosteczek śródstopia, typowo występuje w okresie roku życia. Objawami są ból i obrzęk stopy. Zapalenie stawu może dotyczyć stawu skokowego lub stawów stopy. W zależności od wywołującego je czynnika może przebiegać z gorączką, zaczerwienieniem, ociepleniem i obrzękiem stawu, bywa związane z wcześniejszą infekcją dróg oddechowych, może przemijać samoistnie. Ból stawów palców rąk i stóp Stawy palców rąk i stóp. Za dolegliwości bólowe stawów palców rąk i stóp mogą odpowiadać : choroby zapalne: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), łuszczyca, uraz, infekcje wirusowe. W trakcie infekcji oraz po przebyciu ostrej fazy choroby wywołanej przez: wirusa zapalenia wątroby typu B, parwowirusa B19, wirusa świnki i różyczki może dojść do zapalenia stawów międzypaliczkowych. Zapalenie ustępuje czasem już po kilku dniach, ale może trwać kilka tygodni. Przebiega z bólem i obrzękiem stawów. Ból stawu skroniowo-żuchwowego Staw skroniowo-żuchwowy. Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego przebiega z bólem okolicy skroniowo-żuchwowej. Dziecko nie może szeroko otworzyć ust - zdrowe dziecko powinno otwierać usta na szerokość 3 swoich palców włożonych do ust. Dziecko skarży się na ból przy ssaniu gumy do żucia, ma trudności przy myciu zębów, może mieć bóle głowy i szyi. Najczęściej występuje w przebiegu MIZS. Może również towarzyszyć spondyloartropatiom. Przyczyną niezapalną bólu stawu skroniowo-żuchwowego są wady zgryzu. Co robić w przypadku wystąpienia bólu stawów u dziecka? Jeżeli wiadomo, że dziecko miało uraz (np. upadek, uraz sportowy itd.), a ból jest bardzo silny, dziecko oszczędza chorą kończynę, unika poruszania się, należy niezwłocznie udać się na SOR, ponieważ mogło dojść do złamania. Kolejną sytuacją, która wymaga natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza jest ból stawu przebiegający z gorączką, osłabieniem, zaczerwienieniem i ociepleniem stawu. Jeżeli ból nasila się w nocy i wybudza dziecko ze snu, nie ma objawów porannej sztywności, gdy bólowi dodatkowo towarzyszy gorączka, ubytek wagi, ogólnie złe samopoczucie, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Dziecko, u którego ból stawu pojawił się po przebyciu infekcji dróg oddechowych powinno zostać skonsultowane przez lekarza w poradni. Należy pamiętać, że ból w okolicy stawu biodrowego może pochodzić z procesu chorobowego toczącego się nie tylko w stawie biodrowym, ale również w jamie brzusznej, miednicy, stawie krzyżowo-biodrowym, dolnym odcinku kręgosłupa i kości udowej, dlatego izolowany ból biodra wymaga zgłoszenia się z dzieckiem do lekarza. Co zrobi lekarz jeżeli dziecko zgłosi się z bólem stawów? Lekarz zbierze dokładny wywiad od dziecka i opiekunów uwzględniający, czy oprócz bólu nie ma innych objawów choroby (np. gorączki, biegunki, ubytku masy ciała, osłabienia, senności), czy dziecko mniej chętnie się bawi, czy wystąpiła zmiana zachowania, czy rano ma trudności z wykonaniem prostych czynności (np. myciem zębów), czy ból budzi dziecko w nocy ze snu. Czy - jeżeli ból dotyczy stawu kończyny dolnej - dziecko utyka albo odmawia chodzenia. Do wykrycia przyczyny bólu stawów niezbędne jest przeanalizowanie sytuacji początku bólu (np. wykluczenie urazu lub przeciążenia dużym wysiłkiem fizycznym), zwrócenie uwagi na przebyte infekcje wirusowe i bakteryjne, zakażenia przewodu pokarmowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie spojówek, szczepienia ochronne (różyczka), ukąszenie przez kleszcza. Bardzo istotna jest odpowiedź na pytanie, czy ból ustępuje, czy nasila się podczas ruchu. Wywiad będzie również dotyczył chorób występujących w rodzinie (łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów, spondyloartropatie, toczeń rumieniowaty układowy, choroby neurologiczne). Następnie lekarz dokładnie zbada dziecko ze szczególnym uwzględnieniem układu mięśniowo-szkieletowego. Badania laboratoryjne i obrazowe, które zleci lekarz, będą zależały od wyniku wywiadu i badania. Lekarz może zlecić wykonanie następujących badań laboratoryjnych - morfologia krwi, wskaźniki zapalenia (takie jak Odczyn Biernackiego [OB] i stężenie białka C-reaktywnego [c-reactive protein - CRP]) aby wykluczyć bądź potwierdzić stan zapalny, a także posiew krwi. W niektórych przypadkach lekarz może zlecić bardziej specjalistyczne badania (takie jak m. in. Oznaczenie przeciwciał przeciwjądrowych). Lekarz może także pobrać z chorego stawu płyn stawowy, a następnie wysłać go do analizy laboratoryjnej oraz na posiew. Uzupełnieniem wywiadu, badania lekarskiego oraz badań laboratoryjnych mogą być badania obrazowe. Najczęściej lekarz zleca RTG stawu, USG stawu, kieruje na badanie techniką rezonansu magnetycznego lub scyntygrafii kości. Wyboru metody obrazowania dokonuje się indywidualnie w każdym przypadku.

zapalenie stawów u dzieci forum